خبر زنده بودن چهار نفر از صیادان ایرانی در سومالی + عکس
آخرین خبر | ایرانی های گرفتار در سومالی زنده هستند
صیادان ایرانی گرفتار در بند دزدان‌دریایی
گروگان‌های سومالی کمک می‌خواهند
ارسال فیلمی تازه از صیادان ایرانی گرفتار در سومالی
مستنداتی رسیده که نشان می دهد چهار نفر دیگر هم زنده هستند. جان استید، مدیر بخش شرق آفریقای گروه «اقیانوس، بدون دزدان دریایی» که دوسالی است ماجرای صیادان ایرانی را پیگیری می کند؛ هفته قبل گفته بود از دزدها خواسته اند با ارائه عکس و فیلم، زنده بودن هشت ایرانی را که گویا در دو گروه چهارنفره به صورت جداگانه نگهداری می شوند، ثابت کنند. حالا دومین فیلم هم رسیده است و اطمینان داریم هشت ایرانی در خیلج عدن چشم به یاری دولت دارند.
گرفتاری صیادان ایرانی
به گزارش ایسنا، «شرق» در ادامه نوشت:شیرمحمد، جاسم، احمد و سعید نزدیک به دو سال است که در دست عبدالولی (دزد دریایی سومالیایی) گرفتارند. اینها بازماندگان همان گروه ١٣ نفره هستند که «گلاب» با پای پیاده از آن گریخت و هشت نفر بعدی از پس شکنجه، گرسنگی و شرایط سخت آن برنیامدند و جان باختند.
در ویدئویی که به تازگی به دستمان رسیده، روی زمین چنباتمه زده و رو به دوربین کمک می خواهند. شیرمحمد به زبان بلوچی می گوید:«در لنج ٢١ نفر بودیم. چهار نفر نجات پیدا کردند (فرار کردند) و ما به دو گروه تقسیم شدیم. ناخدا و سه نفر دیگر را در یک گروه از ما جدا کردند. ما در یک گروه ١٣ نفره بودیم. یک نفر را از ما جدا کردند و هشت نفر دیگر نیز با شرایط سخت اینجا دوام نیاوردند و از گرسنگی و تشنگی مردند».
اگر نگوید هم مشخص است که چقدر ضعیف و ناتوان شده اند اما می گوید:«ما خیلی ضعیف و ناتوان هستیم. به ما غذای کافی نمی دهند. گاهی هر ١٥ روز یک بار به ما غذا می دهند. الان دو ماه است که هیچ غذایی نخورده ایم. مجبوریم از علف های اطراف خود تغذیه کنیم تا زنده بمانیم».
کاغذهایی در دست دارند که نشان می دهد این ویدئو سوم بهمن ماه ضبط شده و ما نمی دانیم هنوز علف می خورند یا در دوازده سیزده روز گذشته غذا گیرشان آمده!
شیرمحمد ادامه می دهد:«شما را به خدا وضعیت بد ما را درک کنید. آنقدر ضعیف هستیم که نه توان رفتن داریم، نه نشستن. الان می توانم بگویم که وضع جسمی ما از یک پیرمرد ٧٠ ساله بدتر است».
پول یا معاوضه زندانی
نزدیک به دو سال است که صیادان ایرانی، به وسیله دزدان دریایی سومالی گروگان گرفته شده اند؛ دزدانی که از سر فقر و بدبختی به دزدی دریایی روی آورده اند و غیر از پول چیزی نمی خواهند. رقم درخواستی شان را به مرور کاهش داده و اخیرا به ٢٠٠ هزار دلار رضایت داده اند. ایران دنبال این است که با چانه زنی مبلغ را کاهش دهد.
در همین میان شیرمحمد در فیلم ارسالی می گوید:«این گروه از ما پول یا چیز دیگری نمی خواهند چون می دانند که خانواده های ما فقیر هستند و قبلا تمام دارایی خود را فروخته و فرستاده اند. اینها الان فقط چهار نفر از افراد خود را که در زندان زاهدان زندانی هستند، می خواهند و می گویند اگر ایران ما را با آنها معاوضه کند، دیگر پول نمی خواهند. به دادمان برسید. ان شاءالله که با تلاش شما به وطن بازگردیم».
او از چهار سومالیایی حرف می زند که وقتی ابراهیم، نورمحمد، پیربخش و ندیم فرار کردند، آنها را با خود به ایران آوردند. معاوضه راه حلی است که پیش تر نیز مطرح شده اما به نتیجه نرسیده بود. همین چند ماه قبل که خبر کشته شدن آن هشت صیاد رسید، یعقوب جدگال نماینده چابهار و کنارک در مجلس هشتم و نهم گفت:«دزدان دریایی صرفا به دنبال پول هستند».
او با بیان اینکه «صاحبان لنج و خانواده ملوانان که معمولا کشاورز و از نظر اقتصادی ضعیف هستند، این پول را ندارند»، درباره وظیفه دولت و نهاد های مسئول گفته بود:«دولت جمهوری اسلامی تنها کاری که می تواند در این باره انجام دهد، این است که دزدان دریایی دیگری را دستگیر کرده و با صیادان ایرانی معاوضه کند».
نماینده پیشین مجلس با اشاره به اینکه دولت با دزدان دریایی سومالی درباره معاوضه زندانی به توافق نرسید، دو راه حل برای این مسئله متصور شد و تصریح کرد:«راه حل اول این است که خود مردم جمع شوند و دست به دست هم داده و مبلغ درخواستی دزدان دریایی را پرداخت کنند. راه حل دوم نیز همان دستگیری دزدان دریایی و معاوضه با گروگان های ایرانی است».
دولت یا نهادهای خیریه
اکنون نزدیک به دو سال از دزدیده شدن دو لنج جابر و سراج گذشته است و به نظر می رسد مقامات مسئول غیر از معاوضه زندانی ها و کاهش مبلغ باج و تهیه آن از طریق مردم و نهادهای خیریه راه دیگری به نظرشان نمی رسد.
جان استید رابط دزدان دریایی سومالی با ایران، اظهارات شیرمحمد را مبنی بر اینکه دزدها برای آزادی گروه دوم پول نخواسته و به معاوضه راضی هستند، تکذیب کرد و گفت:«فکر نمی کنم این مسئله صحت داشته باشد. دزدها در همه مواردی که ما پیگیری می کنیم، تنها به دنبال پول هستند».
مدیر بخش شرق آفریقای گروه «اقیانوس، بدون دزدان دریایی» با تأکید بر اینکه «دزدها تمایلی به معاوضه گروگان ها با افراد خود ندارند»، گفت:«همین عدم تمایل به معاوضه نشان می دهد که چقدر حریص هستند».
او در حالی درخواست معاوضه زندانی ها از طرف دزدان دریایی سومالی را تکذیب و از مطرح بودن پول صحبت می کند که در ایران شایعاتی درباره عدم صداقت او به گوش می رسد. برخی می گویند رقم اعلامی جان استید از رقم درخواستی دزدها بیشتر است. توضیح آقای استید در این باره این است که «اختلاف اشاره شده به خاطر مبالغی است که واسطه های دیگر و مذاکره کنندگان هنگ کنگی می خواهند. به اضافه اینکه خدمات لجستیکی مثل هواپیمایی که به منطقه برود و بتواند افراد را صحیح و سالم تحویل بدهد نیز هزینه بر است».
او در گفت وگوی قبلی نیز تأکید داشت که مؤسسه خیریه «اقیانوس، بدون دزدان دریایی» باید منابع مالی لازم را تأمین کند و این منابع می تواند با کمک نهادهای مردمی و خیریه در ایران تأمین شود. به نظر می رسد این تنها امید صیادان گرفتار در سومالی و خانواده هایشان است. پروین صباحی همسر ناخدا جلال جمال الدین دهواری نیز اصرار دارد که «تو را به خدا درد ما را بگویید، شاید کسی کمک کند».
محمد باسط درازهی، نماینده سراوان در مجلس دهم نیز امیدی به پرداخت این پول از طرف دولت نداشت و گفت:«وزارت خارجه در حال بررسی است ولی هنوز پرداخت این پول را نپذیرفته است. فکر می کنم از عهده پرداخت این مبلغ برنمی آیند».
هشت صیاد ایرانی که توانسته اند نزدیک به دو سال از پس آن شرایط بسیار سخت برآیند و زنده بمانند، چشم به دستانی از داخل ایران دوخته اند. برای آنها فرقی نمی کند این پول را دولت بدهد یا خیرین. مسئله فراهم شدن این پول است که خیلی سخت نخواهد بود.
